Bundan bir kaç sene önce yeniden ”Şirin Ereğli”mizde ki Amatör Futbol takımlarını ve Amatör Futbol sahnesini tekrardan gözlemlemek, öğrenmek için kümeyi yakından takip etmeye başlamıştım.
Bizlerin yetiştiği bir iki kuşak öncesinin oynamış olduğu futbolun çok süratle evrim geçirip, bugünkü futbolla ne kadar farklı olduğu gözlemlenmişse de gençlerimizin ve artık küresel bir köy haline gelmiş dünyamızın da aynı hızda güncelleşmeye dönük şartları ve yüzü de o kadar farklılık göstermeye başlamıştır.
Bir zamanlar aile dostumuz olan büyük bir fizik profesörü, o zamanlardaki bir sohbetimizde biz gençlere dönerek söylediği, belki de Atasözü değerindeki şu anekdotunu unutmak mümkün değildi: “Bugüne kadarki bütün çalışmalarım, gözlemlerim ve uğraşlarım sonunda ben şu kanaate vardım, kainatta tek değişmeyen şey, devamlı ve sonsuz bir değişimin olduğudur.”
Buna rağmen Ereğlimizde de ve tüm dünyada da olduğu gibi futbol camiasında değişmeyen bir kural maalesef hala var olmaya devam etmektedir. Sonsuza kadar da bu madde değişmeyecek gibi görünmektedir ki bu da kısacası şudur: Futbol hakemlerine yapılan çoğunluğu haksız eleştiriler ve bırakıldıkları zor çalışma şartları.
Bu her futbol maçından sonra yapılan yorumların içinde de muhakkak yer alan popüler ancak bir o kadar da nazik konuyu biraz daha açarsak, belki hem futbol severlerin çoğunluğu olarak hem de teknik kadrolarımızdan bazılarının hakemler hakkındaki önyargı ve görüşlerini değiştirebilir ve sadece bu bölgemizde değil, tüm ülkede de bu güzel oyunun daha kaliteli, daha etkin ve eğlenceli bir şekilde oynanmasına şahit olabiliriz.
Benim hakemler konusundaki şahsi fikrim: kaleciler hakkındaki düşüncemin aynısıdır. Her iki gurup da bana göre “biraz uçukturlar!”
Tabii ki bunu mecazi anlamda söylüyorum ancak ne kadar hakikat payı olduğuna aşağıdaki faktörlerden sonra siz karar verebilirsiniz:
Bir grup, 11 kişilik takımlar şut ve gol atmaya çalışırken kendi vücutlarını ve organlarını bu şutlara gönüllü olarak siper edip kalelerini korumaya çalışan, yenilen her golde hatası olsun ya da olmasın tenkit edilen Ulubatlı Hasanlar sektörü; öbürü de her kararına futbol sahalarındaki seyircilerin yarışının itiraz ettiği ve maç sonunda hiç kimseye yaranamayan, yine de her hafta büyük bir sadakat ve özveriyle sanki hiçbir şekilde mağduriyeti olmamışcasına canla başla, kar, kış demeden o amatör sahalara ve yine sadece futbol kurallarıyla oynanabilsin diye çıkanlara “uçuk” denmez de ne denir diye düşünürüm hep.
1994 senesinde katıldığım ilk koçluk kursunda aynı zamanda Hakemlik kursu ve semineri de verilmişti. Bu seminere de FIFA kokartlı ancak emekli olup kendini güçlü ve yetenekli yeni hakemler yetiştirmeye adamış olgun bir hakemin şu sözleri hepimizin zihnine kazınmıştı: ”Hakemler her maça çıkarken ve maç esnasında tarafsızdırlar ama neticede onlar da insandır. Bütün maç boyunca, devamlı olarak aynı takım, teknik adamları, seyircileri ve etrafları tarafından tenkit, sözlü veya fiziki taciz, hakaret ve küfürlere maruz kalan, neticede hiç kimseye yaranamayan bu tek adam, eninde sonunda hata da yapacaktır. İnadına size karşı ters karar da verebilecektir.
“UNUTMAYIN HERKESİN BIR KIRILMA ANI VARDIR!”
Son olarak da şu sözleri söyleyip seminerini bitirmişti: “Eğer futbolu o kadar iyi bilip, mevcut hakemlerden daha iyi yönetebileceğinize inanıyorsanız, o zaman gelin, bir maçta 22 çift ayağın, kolun, bacağın ve 22 tane kafanın arasındaki o topu tam görüp, kimin kime nasıl ve ne zaman faul yapıp yapmadığına, anlık değişim gösteren bir ortamda aynı saniye içinde yapabiliyorsanız eğer sizler karar verin!”
Lütfen Hakemlerimize gereken ilgi ve saygıyı gösterin, hele Amatör kümeler de VAR da yok biliyorsunuz.
Takımlarınızın maç kaybetmesi kusuru hakemlerde değil de maça iyi hazırlanamamış, gününde olmayan, etkisiz, kalitesi oyuna uymayan fertlerin bir araya getirildiği takımlara ve onları seçenlere bulmak daha gerçekçi olur fikrindeyim.
